Blood disorders, circulatory problems, and lung issues may negatively affect your blood oxygen saturation level, as they may prevent you from adequately absorbing or transporting oxygen. Examples of conditions that can affect your O₂ saturation level include:

• Chronic obstructive pulmonary disease (COPD), including emphysema and chronic bronchitis
• Asthma
• Collapsed lung (pneumothorax)
• Anemia
• Heart disease (In relate to BPM, ex: PARR function)
• Pulmonary embolism
• Congenital heart defects

The most common method of measuring oxygen saturation is pulse oximetry. It is an easy, painless, non-invasive method wherein a probe is placed on the fingertip or earlobe to measure the oxygen saturation indirectly.

Measurement of oxygen saturation is particularly important for patients with health conditions that can reduce the level of oxygen in the blood. These conditions include chronic obstructive pulmonary disease (COPD), asthma, pneumonia, lung cancer, anemia, heart failure, heart attack, and other cardiopulmonary disorders. For adults, the normal range of SpO₂ is 95 – 100%. A value lower than 90% is considered low oxygen saturation, which requires external oxygen supplementation.

The most common symptoms of hypoxemia include headache, rapid heart rate, coughing, shortness of breath, wheezing, confusion, and blueness of the skin and mucus membranes (cyanosis). A drop in oxygen saturation below the critical level should be treated with oxygen supplementation. Depending on the severity of the condition, a physician can prescribe supplemental oxygen, which has the most direct effect on the oxygen saturation level. Under clinical use, technical mishaps such as circuit disconnection, airway dislodgement or obstruction, or inadequate oxygen administration were identified sooner and providers could respond before adverse events occurred.

Eating a healthy and balanced diet can also help improve blood oxygen saturation. Since iron deficiency is one of the major causes of low oxygen saturation, eating foods that are rich in iron, such as meat, fish, kidney beans, lentils, and cashew nuts, can be helpful.

Diabetes is a disease that occurs when your blood glucose, also called blood sugar, is too high. Blood glucose is your main source of energy and comes from the food you eat. Insulin, a hormone made by the pancreas, helps glucose from food get into your cells to be used for energy. Sometimes your body doesn’t make enough - or any - insulin or doesn’t use insulin well. Glucose then stays in your blood and doesn’t reach your cells.

Over time, having too much glucose in your blood can cause health problems. Although diabetes has no cure, you can take steps to manage your diabetes and stay healthy. Sometimes people call diabetes a touch of sugar or borderline diabetes. These terms suggest that someone doesn’t really have diabetes or has a less serious case, but every case of diabetes is serious.

Symptoms of diabetes include:

• increased thirst and urination
• increased hunger
• fatigue
• blurred vision
• numbness or tingling in the feet or hands
• sores that do not heal
• unexplained weight loss

Symptoms of type 1 diabetes can start quickly, in a matter of weeks. Symptoms of type 2 diabetes often develop slowly - over the course of several years - and can be so mild that you might not even notice them. Many people with type 2 diabetes have no symptoms. Some people do not find out they have the disease until they have diabetes-related health problems, such as blurred vision or heart trouble.

The most common types of diabetes are type 1, type 2, and gestational diabetes.

Type 1 diabetes - If you have type 1 diabetes, your body does not make insulin. Your immune system attacks and destroys the cells in your pancreas that make insulin. Type 1 diabetes is usually diagnosed in children and young adults, although it can appear at any age. People with type 1 diabetes need to take insulin every day to stay alive.

Type 2 diabetes - If you have type 2 diabetes, your body does not make or use insulin well. You can develop type 2 diabetes at any age, even during childhood. However, this type of diabetes occurs most often in middle-aged and older people. Type 2 is the most common type of diabetes.

Gestational diabetes - Gestational diabetes develops in some women when they are pregnant. Most of the time, this type of diabetes goes away after the baby is born. However, if you’ve had gestational diabetes, you have a greater chance of developing type 2 diabetes later in life. Sometimes diabetes diagnosed during pregnancy is actually type 2 diabetes.

Other types of diabetes - Less common types include monogenic diabetes, which is an inherited form of diabetes, and cystic fibrosis-related diabetes.

Type 1 diabetes occurs when your immune system, the body’s system for fighting infection, attacks and destroys the insulin-producing beta cells of the pancreas. Scientists think type 1 diabetes is caused by genes and environmental factors, such as viruses, that might trigger the disease. Studies such as TrialNet are working to pinpoint causes of type 1 diabetes and possible ways to prevent or slow the disease.

Type 2 diabetes - the most common form of diabetes - is caused by several factors, including lifestyle factors and genes.

Overweight, obesity, and physical inactivity - You are more likely to develop type 2 diabetes if you are not physically active and are overweight or obese. Extra weight sometimes causes insulin resistance and is common in people with type 2 diabetes. The location of body fat also makes a difference. Extra belly fat is linked to insulin resistance, type 2 diabetes, and heart and blood vessel disease. To see if your weight puts you at risk for type 2 diabetes, check out these Body Mass Index (BMI) charts.

Insulin resistance - Type 2 diabetes usually begins with insulin resistance, a condition in which muscle, liver, and fat cells do not use insulin well. As a result, your body needs more insulin to help glucose enter cells. At first, the pancreas makes more insulin to keep up with the added demand. Over time, the pancreas can’t make enough insulin, and blood glucose levels rise.

You are more likely to develop type 2 diabetes if you are age 45 or older, have a family history of diabetes, or are overweight. Physical inactivity, race, and certain health problems such as high blood pressure also affect your chance of developing type 2 diabetes. You are also more likely to develop type 2 diabetes if you have prediabetes or had gestational diabetes when you were pregnant. Learn more about risk factors for type 2 diabetes.

Normal vücut ısısı 37 °C (98,6 °F) civarıdır. Ancak, bu değer herkes için geçerli değildir. Ateş, yaşa bağlı olarak hatta günün saatine bağlı olarak değişebilir. Genellikle sabahları en düşük, öğlen en yüksek ve akşam düşük şeklindedir.

Vücut sıcaklığı ölçümü tıbbi olarak çok önemlidir. Bunun sebebi birçok hastalık vücut sıcaklığında ciddi bir değişimle baş göstermektedir. Aynı şekilde, bazı hastalıkların aşamaları vücut sıcaklığı ölçülerek takip edilebildiği gibi doktorun verdiği tedavinin etkinliği de bu şekilde gözlemlenebilir. Ateş hastalığa karşı bir uyarıcı niteliğindedir, vücudun hastalığa karşı yaptığı mücadelenin göstergesidir. Ateş, hastalıklara karşı vücudun gösterdiği patolojik (hastalık kaynaklı) olarak en genel reaksiyondur.

Temel olarak ayırım, derecenin kendisinin klinik doğruluğu ve ölçüm alınma sırasındaki klinik doğruluğu olarak yapılmalıdır. İlk madde, idealize edilmiş koşullar altında sağlanarak cihazın kalitesini garanti eder ve ilgili teknik standartlara uyar. +/- 0.1°C doğruluk yüksek kaliteli dereceler için en yüksek doğruluk derecesidir. Kullanıcılar teknik doğruluk ile geçerli olan doğruluğu karıştırmamalıdırlar. Burada tanımlanan insan vücut sıcaklığı ölçüm yeri ve zamanına ek olarak fiziksel koşullara bağlıdır, derecelerin yanlış ölçümüne değil.

Rektal - En güvenilir vücut içi sıcaklığı derecenin makata (rektal ölçüm) sokulmasıyla elde edilir. Bu ölçüm doğrudur ve en az hata paylıdır. Rektal ölçümde normal ateş aralığı yaklaşık olarak: 36.2°C - 37.7°C’dir.

Vajinal - Kadınlarda vajinal ölçüm rektal ölçüme oranla 0.1°C - 0.3°C arası daha düşük sonuç verir.

Kulak - Kulaktan ölçüm yapan dereceler kızılötesi sensör ile kulak zarından ölçüm alırlar. Derecenin ucu basitçe kulak kanalına yerleştirilir ve sonuç 1 saniye içinde elde edilir. Eğer derece klinik olarak onaylı ise ölçüm sonucu güvenilirdir. İyi dizayn edilmiş kulaktan ölçüm yapan dereceler yüksek doğrulukta ölçüm yaparlar. Optimize edilmiş uç yeni doğan ve bebeklerden doğru ölçüm almak için temel şarttır.

Oral - Oral, ağızdan yapılan ölçümlerde ölçüm, yanaktan veya dilaltından alınır. Her iki ölçüm de rektal ölçüme göre yaklaşık olarak 0.3°C - 0.8° C daha düşüktür. Dilaltı ölçümü yanaktan ölçüme göre daha tercih edilir.

Alın - Alından ölçüm, vücut sıcaklığı ölçümünde minimum müdahale ile en rahat ölçüm biçimidir. Derece basitçe hastanın alnına yaklaştırılır ve kızılötesi sensör en yüksek sonucu bulurken, bu sırada diğer sensör de aynı anda ortam derecesi ölçümü yapar. Ortam ve alın ölçümleri arasındaki fark analiz edilir, klinik olarak oluşturulmuş şartlara uygun olarak vücut sıcaklığı bulunarak ekranda gösterilir.

Koltuk altı - Vücut yüzey sıcaklığı ölçümünde koltuk altı (aksiller ölçüm) ve kasık ölçümü de yapılır. Her iki çeşit ölçümde de ortam sıcaklığını almamak için j-kol veya bacak vücuda bastırılır. Ancak bu ölçüm çeşidinin dezavantajı uzun olan ölçüm süresidir. Yetişkinlerde aksiller ölçüm 0.5°C - 1.5°C yüksek sonuç verir. Yenidoğanlarda ise bu ölçümler rektal ölçüm sonuçlarına göre daha düşük sonuç verir.

Temel olarak, vücut sıcaklığı ölçüm sonucu ölçümün nerede yapıldığıyla doğrudan ilintilidir. Ancak, genel inanışın aksine basit bir normal sıcaklık tanımı yoktur. Ek olarak, normal bir insanın vücut sıcaklığı gün içinde yaptığı aktivitelere ve zamana bağlı olarak değişim gösterir. Rektal ölçümün sabah ve akşam sonucu arasında fizyolojik olarak 0.5°C fark bulunur. Vücut sıcaklığı fiziksel aktivitelerden sonra artar. Kabaca söylemek gerekirse, vücut içi sıcaklığı ile vücut yüzey sıcaklığı arasındaki fark, yüzey sıcaklığının vücut içi sıcaklığı ile ortam sıcaklığının karışımı olmasıdır. Vücut içi sıcaklığı ölçümü, vücudun boşluklarından mukoza dokusunun termometre ile ısı ölçümünü yapmaktır.